Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

MEΡIKH AYTONOMIA MYKONOY

Μερική αυτονομία Μυκόνου. Σωστό ή λάθος;
Η ερώτηση σε όλους τους αναγνώστες του blog είναι απλή. Μήπως πρέπει να γίνουμε αυτόνομοι; Το θέμα που θα αναφερθώ είναι με λίγα λόγια το παρακάτω:
Η Μύκονος χρόνια τώρα δίνει στο Κράτος.
Φτάσαμε στο σημείο να δίνουμε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον Έλληνα.
Πίσω παίρνουμε ψίχουλα, αφού στον δρόμο οι διάφοροι πειρατές της Δημόσιας Διοίκησης έχουν λεηλατήσει τα κονδύλια. Πιστεύω ότι θα εκπλαγούμε αν δούμε τι μας επιστρέφει το Κράτος και όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση που έκανε και κάποια έργα στο νησί μας.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η εκπροσώπηση του νησιού στην Δημόσια Διοίκηση. Είμαστε καταδικασμένοι να έχουμε πάντα Συριανό Βουλευτή και Δωδεκανήσιο Περιφερειάρχη. Με άλλα λόγια, μας επισκέπτονται μόνο για τις Εκλογές και αδιαφορούν για τα προβλήματα του τόπου.

Ας δούμε με συντομία κάποια από τα προβλήματα του νησιού μας, και να σκεφτούμε για τα αίτια τους.
  1. Χαμηλό επίπεδο παιδείας. Ναι, πώς να βελτιωθεί όταν για καθηγητές αποφασίζει ο Υπουργός από το Μαρούσι, για τα κτήρια ο Πολεοδόμος από την Σύρο, για την αξιολόγηση εκπαιδευτικών ο τεμπέλης της δευτεροβάθμιας και της πρωτοβάθμιας από την Σύρο. Πόσες φορές δεν είδαμε προνομιακές και δυσμενείς μετακινήσεις και προαγωγές εκπαιδευτικών με μόνο κριτήριο την κομματική ταυτότητα ή το μέσο; Ποιος περιμένει να έχουμε σύντομη λύση στο πρόβλημα του Γυμνασίου ή σε ΑΕΙ στην Μύκονο, όταν πρέπει να αποφασίσουν γι’ αυτά άτομα που δεν νοιάζονται για το νησί μας; Η τόσο απλή λύση με το νέο κτήριο για ΕΠΑΛ, γίνεται αδύνατη βάσει των νόμων των παρανόμων. Βλέπετε εδώ δεν θα υπάρχει συμφέρον… Τόσες δωρεές που έκαναν συμπατριώτες μας για τον σκοπό αυτό, γιατί να σκαλώσουν στα γρανάζια της δημόσιας διοίκησης και μίζας; Για τα παιδιά μας που βγαίνουν τούβλα όταν τα δικά τους τα στέλνουν σε Κολλέγια ποιος νοιάζεται;
  2. Υγεία. Τι να πρωτοπούμε; Κάνουμε έρανο να αγοράσουμε γάζες; Ποιος αλήτης το αποφάσισε αυτό; Ποια κονδύλια πάνε να περικόψουν; Τα είδη πρώτης ανάγκης στο κέντρο υγείας της Μυκόνου, όταν στην Αθήνα γίνεται πάρτυ με τις αξονικές και τις προμήθειες; Ποιος είναι αυτός που αποφασίζει να μην έχουμε γιατρούς στην Μύκονο;
  3. Ασφάλεια. Ανύπαρκτη. Με πορδές δεν βάφονται αυγά. Βλέπετε η προτεραιότητα είναι το κέντρο της Αθήνας. Έτσι εκεί υπάρχουν χιλιάδες ταλαίπωρων αστυνομικών, ενώ στην Μύκονο δεν υπάρχει ψυχή. Μόνο κάποιοι μαθητές το καλοκαίρι που δεν ξέρουν ούτε να ρυθμίσουν το κυκλοφοριακό
  4. Φορολογία. Μας βιάζουν βάναυσα και μετά μας βρίζουν και για φοροδιαφυγή. Περιμένουν ένα νησί να σώσει μία χώρα αργόσχολων. Στην ΣΔΟΕ δεν βλέπουν την ώρα να έλθει το καλοκαίρι, για να ξεκινήσουν τις εκδρομές τους στο νησί. Μάσα, ξάπλα, οικονόμα, και μπόλικες παραβάσεις έτσι, για να μην πει τίποτε ο προϊστάμενος… Όσο αφορά την γη μας, εκεί και αν μας βιάζουν. Όλοι ξέρουμε το ανέκδοτο με τις αντικειμενικές αξίες… Καντούνια καφέ όσο οικόπεδο στο Ψυχικό! Ναι, έτσι το βλέπουν, σου λένε δεν πειράζει, ηλίθιοι είναι, θα το καταπιούν και αυτό…
  5. Εκπροσώπηση στην Βουλή. Ποτέ δεν θα έχουμε έναν άνθρωπο να μην έχει κομματικές σημαίες αλλά μόνο την σημαία της Μυκόνου. Όλοι μετράνε ψήφους, βλέπουν τα νησιά σαν δεξαμενές ψήφων, έτσι δίνουν βάση και προτεραιότητα στις μεγάλες. Πάντα θα είμαστε το 1/3 της Νάξου, το 1/5 της Σύρου. Πάντα θα μας βλέπουν σαν συμπλήρωμα. Τι να μας πει ο Ρήγας έστω και τώρα που έγινε Υφυπουργός; Τι να μας πει ο Βρούτσης ακόμη και τώρα που είναι τομεάρχης απασχόλησης; Λίγοι, ελάχιστοι, μακριά από τα προβλήματα του τόπου. Δεν τους κατηγορώ, απλώς δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς. Βλέπετε είναι το σύστημα έτσι.
  6. Πρόνοια. Ανύπαρκτη. Στην Σύρο, στην Πάρο, στην Νάξο υπάρχουν δεκάδες ΚΑΠΗ, στην Μύκονο ….. Ακόμη και για τα νήπια γίνεται πόλεμος για μια θέση, ενώ το ηλίθιο Κράτος Πρόνοιας επιδοτεί τους χιλιάδες μετανάστες και αφήνει απ’ έξω τον φτωχό Μυκονιάτη. Βλέπετε, υπάρχουν και τέτοιοι.
  7. Κοινωνική ασφάλιση. Πείτε μου αν κάποιος πιστεύει ότι αυτό που βιώνουμε στην Μύκονο έχει κάποια σχέση με την έννοια της Κοινωνικής Ασφάλισης. Απλώς διαλέγουμε από ποιο κόμμα θα είναι ο βασανιστής μας. Έως πρόσφατα είχαμε το Γιακουμόπαιδο, τώρα άλλη μάρκα. Πάντα όμως αισχροί τραμπούκοι, εκβιαστές. Γιατί τους ανεχόμαστε;
  8. Υποδομές. Γιατί να περιμένουμε εμείς στην Μύκονο να αποφασίσει η Αθήνα για τα κονδύλια για τους δρόμους στο νησί μας; Για τα γυμναστήρια μας; Για την χρήση γης; Γιατί δεν έχουμε μαρίνα;
  9. Μεταναστευτική πολιτική. Οι μετανάστες δεν πάνε στο Κολλέγιο Αθηνών ούτε στης Αρσάκειο. Αν πάνε, υπάρχει ποσόστωση. Εδώ έφτασαν στα Σχολεία να είναι 90%. Τα παιδιά μας δεν ξέρουν τον Εθνικό Ύμνο, το Πιστεύω, αλλά ξέρουν αλβανικά τραγουδάκια. Πολλοί κλάδοι της Οικονομίας ήδη ελέγχονται ολοκληρωτικά από τους αλλοδαπούς. Χάθηκε ο Μυκονιάτης κτίστης, καμαριέρα, σύντομα θα χαθεί και ο σερβιτόρος. Μα υπάρχουν Μυκονιάτες που θέλουν να δουλέψουν και δεν έχουν πρόσβαση στο γκέτο. Δεν το βλέπετε; Τα τόσα χρήματα που φεύγουν από το νησί μας και προκαλούν την σημερινή έλλειψη ρευστότητας, δεν τα βλέπετε; Ποιος αποφάσισε για εμάς χωρίς να μας ρωτήσει; Γιατί η Πολιτεία να μην μπορεί να σταματήσει την ξεφτίλα με τους ζητιάνους και τους μαύρους στις παραλίες; Μας ρώτησαν αν μπορούμε εμείς να τους ανεχτούμε; Τι δυνατότητα άμυνας μας δίνουν;
  10. Αναπτυξιακή πολιτική. Πάντα το νησί μας λείπει από τον χάρτη των επιδοτήσεων και των έργων. Βλέπετε οι προτεραιότητες είναι εκεί που υπάρχουν ψήφοι… Τι διαφορετικό έχει ο Μυκονιάτης επιχειρηματίας από τον Κρητικό ή τον Δωδεκανήσιο; Δεν υπάρχουν νέοι επιχειρηματίες ή γυναικεία επιχειρηματικότητα στο νησί μας; Γιατί δεν βοηθήθηκε από κανένα σχέδιο ανάπτυξης; Νέοι γεωργοί; Πράσινη ανάπτυξη; Γιατί πάντα μαύροι; Ποιος περιμένει αποτελέσματα από την προβολή και την διαφήμιση του Τουρισμού; Ο ίδιος Υπουργός Τουρισμού είχε πει στην αρχή «Δεν θα κάνουμε όλα τα νησιά Μύκονο». Αυτά καταλαβαίνει, αυτά λέει. Όμως γιατί να διαχειρίζεται αυτός την τύχη του Τουρισμού μας;
Δεν μου τελείωσαν τα νούμερα ούτε τα προβλήματα. Απλώς δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Υπάρχουν χιλιάδες σημεία που βλέπει κανείς την κρατική αδιαφορία και την κακή αντιμετώπιση του νησιού μας.

Τι έχουμε προσφέρει σαν νησί στο σημερινό Κράτος;
Σίγουρα προσφέραμε και προσφέρουμε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην Ελλάδα.
Εκτός αυτών που κάναμε, τους φόρους που πληρώσαμε, τώρα μας βλέπουν και σαν ευκαιρία για να εισπράξουν φόρους και τέλη. Κανείς μας δεν ξεχνάει τι τραβήξαμε με την συναυλία του Ρέμου και τι τραβάμε ακόμη. Όμως η απλή ερώτηση μου είναι ο Ρέμος μόνο εκείνη την μέρα τραγούδησε ή στα μέρη που τραγούδησε τις προηγούμενες βδομάδες ήταν όλα κτυπημένα; Απλώς εδώ μας βρίσκουν μπόσικους και θέλουν να μας τιμωρήσουν…
Η γη, άλλο παραμύθι. Τώρα με υπευθυνότητα του Κράτους δεν μπορούμε ούτε να πουλήσουμε, ούτε να αγοράσουμε, ούτε καν να την χαρίσουμε. Ποιος φταίει; Γιατί τους ανεχόμαστε;

Τι προτείνω:
Άμεσα προτείνω να γίνουν κινήσεις για να θεωρηθεί η Μύκονος μονοεδρική περιφέρεια. Ας κόψουν έναν βουλευτή από την Αθήνα και να δώσουν την έδρα εδώ. Πρέπει να έχουμε την φωνή μας στο Κοινοβούλιο. Όχι ότι θα αλλάξουν πολλά αλλά είναι μία αρχή.
Μεσοπρόθεσμα προτείνω να ξεκινήσει μία μελέτη για τοπική αυτονομία. Δεν έχουμε τα ίδια προβλήματα, δεν περιμένουμε τις ίδιες λύσεις, δεν προσφέρουμε τα ίδια με την υπόλοιπη Ελλάδα. Μπορούμε να διαχειριστούμε την τύχη του νησιού καλύτερα. Υπάρχουν τρόποι να γίνει σωστά και γρήγορα.


Οι καιροί είναι πονηροί και δύσκολοι.
Το Κράτος θα γίνει ακόμη πιο σκληρό απέναντι σε αυτούς που είναι ακόμη ζωντανοί και παραγωγικοί.
Η παθογένειες του δεν πρόκειται να γιατρευτούν μιας και αποδεδειγμένα δεν υπάρχει τέτοια βούληση.
Η επικείμενη πτώχευση και η αναμενόμενη αναρχία στην αρχή της νέας τουριστικής περιόδου φαντάζει σαν ένας κακός εφιάλτης που όλοι ευχόμαστε να μην βγει αληθινός. Όμως οι ευχές δεν βγαίνουν πάντοτε. Επικρατεί το χάος του ελληνικού παραλογισμού.
Πρόσφατο παράδειγμα ο αποκλεισμός μας τις τελευταίες μέρες με την απεργία της ΠΝΟ. Μία βδομάδα χωρίς συγκοινωνίες. Εντελώς τυχαία, δεν γίνεται το καλοκαίρι όταν τα οικονομάνε, όπως και τα απαγορευτικά.

Εσύ αναγνώστη, τι σκέφτεσαι για όλα αυτά;
Θα παρακαλούσα να εκφράσετε τις απόψεις σας με σχόλια, χωρίς βρισιές.
Ο αυτόνομος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου